کاش روزی در خودمان فرو برویم و حل بشویم
و تا انتهای آن بخش‌های تاریک که مخفی‌اش می‌کنیم، سرک بکشیم
کاش روی جنس خودمان دست بکشیم تا زبری یا لطافتش را حس کنیم
کاش طعم خودمان را بچشیم
آن وقت، یقینا از خواب چندین‌ساله‌مان بیدار می‌شویم
و به کابوس‌های کهنه‌ی اندازه‌ی عمرمان لعنت خواهیم فرستاد
و چشم‌هایمان هرگز دوباره به خواب نخواهد رفت...